157. Η ΑΓΑΠΗ ΑΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ, Λ. Ζωγράφου

ΤΙΤΛΟΣ: Η αγάπη άργησε μια μέρα

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λιλή Ζωγράφου

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Παλαιότερες μορφές ζωής

ΑΛΛΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Οικογενειακές σχέσεις, Η αγάπη για τους συνανθρώπους μας/Οι φιλικοί δεσμοί/Η αγάπη

ΕΙΔΟΣ: Μυθιστόρημα

ΕΤΙΚΕΤΕΣ: Αδελφική σχέση, Βία, Έρωτας, Θάνατος, Καθημερινή ζωή, Κρήτη, Οικογένεια/Οικογενειακά προβλήματα, Στερεότυπα/Ρατσισμός, Σχέση μητέρας-κόρης, Φυγή

ΔΙΑΦΟΡΑ: Το βιβλίο μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη. Επεισόδια μπορεί κανείς να παρακολουθήσει από εδώ.

ΣΕΛΙΔΕΣ: 175

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΚΡΙΤΙΚΗ: Μπορεί κανείς να τη διαβάσει εδώ.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

1. Ποιος είναι ο δραματικός χρόνος του μυθιστορήματος; Ποια στοιχεία αναφέρονται στο γενικότερο ιστορικό πλαίσιο;
2. Ποιο πρόσωπο του βιβλίου σου προκάλεσε τα πιο ευχάριστα και τα πιο δυσάρεστα συναισθήματα; Προσπάθησε να αιτιολογήσεις τις σκέψεις σου σε 150-200 λέξεις.
3. Πώς το συγκείμενο της εποχής (ιδέες, αξίες) που αναφέρεται το βιβλίο εγκλωβίζει τους ήρωες και καθορίζει τις επιλογές τους; Μπορείς να αναφερθείς σε συγκεκριμένα παραδείγματα.
4. Βάσει της δικής μας εποχής πώς θα κρίναμε τις επιλογές των ηρώων; Θα μας ήταν κατανοητές ή όχι; Να αιτιολογήσεις τις σκέψεις σου.
5. Ποιες παρατηρήσεις θα είχες να κάνεις για τον αφηγητή και τον αφηγηματικό χρόνο; Συμμετέχει στην αφήγηση ή όχι; Από ποια εστίαση προσεγγίζει τα γεγονότα; Ο αφηγηματικός χρόνος χαρακτηρίζεται από μια ευθύγραμμη πορεία ή έχει αναχρονίες; Να αναφέρεις συγκεκριμένα παραδείγματα. Για ποιους λόγους η συγγραφέας έκανε αυτές τις επιλογές;
6. Πώς περιγράφεται η σχέση πατέρα και παιδιών;
7. Ποιες σκέψεις σού δημιουργούνται μετά την ανάγνωση αυτού του βιβλίου; Μπορείς να τις γράψεις με τη μορφή ημερολογίου.
8. Να σχολιάσεις σε 100 περίπου λέξεις το καθένα από τα παρακάτω χωρία του βιβλίου: «Όταν ξεπροβόδιζαν έναν γιο –μια και το χωριό δεν πρόσφερε καμιά διέξοδο ούτε και προοπτική- τον αποχαιρετούσαν λέγοντας, “άντε στο καλό και να γίνεις μεγάλος”. Όχι τίμιος, καλός, ευτυχισμένος, αλλά μεγάλος». «Κάθε κυνηγημένος που δε έχει πού να σταθεί και πού να κρυφτεί από την ασκήμια και την απανθρωπιά του πολέμου, είναι αξιολύπητος … κάθε πολέμου». «Πόσους τέλειους ανθρώπους μπορεί να συναντήσει κανείς στη ζωή του; Και το πιστεύω όταν την αποκαλώ [την μάνα] αντιαγία γιατί οι άγιοι και ο Θεός έχουν απάνθρωπες απαιτήσεις από τους θνητούς, τόσο ενάρετη η ίδια, ήξερε πόσο αντιανθρώπινο είναι το να είσαι αλάθητος». «Οι πολλοί είναι παντού, οι λίγοι είναι σπάνιοι». «Οι κατεστραμμένοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι γιατί ξέρουν ότι μπορούν να επιζήσουν».