ΤΙΤΛΟΣ: Το χρώμα του φεγγαριού
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αλκυόνη Παπαδάκη
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Οικογενειακές σχέσεις
ΑΛΛΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Η βιοπάλη/Το
αγωνιστικό πνεύμα του ανθρώπου
ΕΙΔΟΣ: Μυθιστόρημα
ΕΤΙΚΕΤΕΣ: Αδελφική σχέση, Θέληση, Καθημερινή ζωή, Φτώχεια/Βιοπάλη
ΔΙΑΦΟΡΑ: Α΄
Βραβείο Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
ΣΕΛΙΔΕΣ: 151
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΚΡΙΤΙΚΗ: Μπορεί κανείς να τη διαβάσει εδώ.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
- Προσπάθησε να δώσεις ένα άλλο τέλος στο βιβλίο.
- Ποιος είναι ο ρόλος της γιαγιάς Δέσποινας στην υπόθεση; Πώς θα χαρακτήριζες τη γιαγιά από τα λόγια και τις πράξεις της; Γράψε τουλάχιστον 4 επίθετα και προσπάθησε να αιτιολογήσεις τις σκέψεις σου.
- Στο βιβλίο αναφέρεται αδρομερώς η καλλιέργεια του καπνού. Μπορείς να παρουσιάσεις με συντομία τα στάδια για την παραγωγή του; Γιατί θεωρείται πολύ δύσκολη η εργασία που συνδέεται με τον καπνό;
- Εάν έχεις διαβάσει το βιβλίο «Αμάν … αμάν!»
της ίδιας συγγραφέα, μπορείς να καταγράψεις ομοιότητες σχετικά με τη θεματολογία
και τον τρόπο γραφής ανάμεσα στα δύο βιβλία;
- Να σχολιάσεις τα παρακάτω αποσπάσματα του βιβλίου:
- «Η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνιά του δρόμου, μ’ ένα λουλούδι στο χέρι . Μπορεί να γονατίζεις, να σέρνεσαι, να ματώνεις. Ωραία! Δεν χάλασε ο κόσμος. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα τον καιρό να σηκωθείς. Τ’ αγάλματα μόνο δε λυγάνε».
- «Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα από το φόβο μη πληγωθείς; Αξίζει να βάζεις αμπάρες στην ψυχή σου, από το φόβο μη μπει κανείς και σε ληστέψει; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα!».
- «Γιατί η σοφία του μυαλού είναι άλλο πράγμα. Την αποκτά κανείς με τη γνώση. Τούτη δω που σου λέω, η σοφία της ψυχής αποκτιέται μόνο με πόνο. Κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο».
- «Ένα παιχνίδι είναι ο έρωτας. Κι εσύ δεν το ‘μαθες ακόμη. Μην τα δίνεις όλα. Άφησέ τη να ψάχνει μέσα σου και να τα βρίσκει ένα-ένα. Άφησέ τη να χτυπά την πόρτα σου. Αν την ανοίξεις φόρα βία, με την πρώτη θα μπει μες στην ψυχή σου, θα σεργιανίσει λίγο και θα φύγει».