175. ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ, Α. Παπαδάκη

ΤΙΤΛΟΣ: Το χρώμα του φεγγαριού

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αλκυόνη Παπαδάκη

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Οικογενειακές σχέσεις

ΑΛΛΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Η βιοπάλη/Το αγωνιστικό πνεύμα του ανθρώπου

ΕΙΔΟΣ: Μυθιστόρημα

ΕΤΙΚΕΤΕΣ: Αδελφική σχέση,  Θέληση, Καθημερινή ζωή, Φτώχεια/Βιοπάλη

ΔΙΑΦΟΡΑ: Α΄ Βραβείο Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών

ΣΕΛΙΔΕΣ: 151

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΚΡΙΤΙΚΗ: Μπορεί κανείς να τη διαβάσει εδώ.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:

1. Προσπάθησε να δώσεις ένα άλλο τέλος στο βιβλίο.
2. Ποιος είναι ο ρόλος της γιαγιάς Δέσποινας στην υπόθεση; Πώς θα χαρακτήριζες τη γιαγιά από τα λόγια και τις πράξεις της; Γράψε τουλάχιστον 4 επίθετα και προσπάθησε να αιτιολογήσεις τις σκέψεις σου.
3. Στο βιβλίο αναφέρεται αδρομερώς η καλλιέργεια του καπνού. Μπορείς να παρουσιάσεις με συντομία τα στάδια για την παραγωγή του; Γιατί θεωρείται πολύ δύσκολη η εργασία που συνδέεται με τον καπνό;
4. Εάν έχεις διαβάσει το βιβλίο «Αμάν … αμάν!» της ίδιας συγγραφέα, μπορείς να καταγράψεις ομοιότητες σχετικά με τη θεματολογία και τον τρόπο γραφής ανάμεσα στα δύο βιβλία;
5. Να σχολιάσεις τα παρακάτω αποσπάσματα του βιβλίου:

• «Η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνιά του δρόμου, μ’ ένα λουλούδι στο χέρι . Μπορεί να γονατίζεις, να σέρνεσαι, να ματώνεις. Ωραία! Δεν χάλασε ο κόσμος. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα τον καιρό να σηκωθείς. Τ’ αγάλματα μόνο δε λυγάνε».
• «Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα από το φόβο μη πληγωθείς; Αξίζει να βάζεις αμπάρες στην ψυχή σου, από το φόβο μη μπει κανείς και σε ληστέψει; Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα!».
• «Γιατί η σοφία του μυαλού είναι άλλο πράγμα. Την αποκτά κανείς με τη γνώση. Τούτη δω που σου λέω, η σοφία της ψυχής αποκτιέται μόνο με πόνο. Κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο».
• «Ένα παιχνίδι είναι ο έρωτας. Κι εσύ δεν το ‘μαθες ακόμη. Μην τα δίνεις όλα. Άφησέ τη να ψάχνει μέσα σου και να τα βρίσκει ένα-ένα. Άφησέ τη να χτυπά την πόρτα σου. Αν την ανοίξεις φόρα βία, με την πρώτη θα μπει μες στην ψυχή σου, θα σεργιανίσει λίγο και θα φύγει».